GEDETINEERDE MIHAI: “IK VERDIEN MIJN GEVANGENISSTRAF”

GEDETINEERDE MIHAI: “IK VERDIEN MIJN GEVANGENISSTRAF”

Afgelopen maand is de 3e bijbelstudiereeks in de gevangenis van Roemenië afgerond. Dit keer gehouden met een nieuwe groep gedetineerden en dat betekent: nieuwe getuigenissen. Marius en Roxana (ons team uit Roemenië) blikken terug op een 12-tal bijzondere weken.

De laatste dag was een hele emotionele dag. Niemand wilde de gevangenisbibliotheek verlaten. Alle mannen hadden tranen in hun ogen staan. Iedere groep gedetineerden is weer anders en wat deze groep typeerde was de innerlijke genezing en het herstel van hun levens. Ook waren ze toegewijd en vastbesloten om iets te veranderen in hun leven. Er was een man in onze groep, namelijk Mihai. Bijzonder was dat hij God ‘kende’ voordat hij in de gevangenis terecht kwam. Tijdens onze laatste studiedag vertelde hij dat hij verkeerde keuzes had gemaakt en terecht vastzat. Mihai: “Ik wist alles over God en toch koos ik ervoor om te drinken en heb ik verschrikkelijke misdaden begaan. Daar ben ik niet trots op en heb ik berouw over. Ik verdien mijn gevangenisstraf. Mocht ik vrijkomen, dan is mijn doel om God met mijn hart te volgen en mensen over Hem en zijn liefde te vertellen.”

“Ik wist alles over God en toch koos ik ervoor om te drinken en heb ik verschrikkelijke misdaden begaan. Daar ben ik niet trots op en heb ik berouw over.”

MIHAI

Aan het einde van de les dacht hij; ‘wat heb ik te verliezen? Ik ga bidden en dan zie ik wel wat er gebeurt’

Sommige mannen zijn sceptisch voordat ze les krijgen van ons en over bepaalde Bijbelse thema’s horen. Nu was er een man die sceptisch was toen wij onderwijs gaven over het onderwerp ‘gebed’. Aan het einde van de les dacht hij; ‘wat heb ik te verliezen? Ik ga bidden en dan zie ik wel wat er gebeurt’. Voor een hele lange tijd wilde deze man een taak krijgen in de gevangenis (vaak krijgen gedetineerden een bijbaan of verantwoordelijke taak tijdens hun detentie). Maar dat mislukte steeds. Hij bad tot God en vroeg of Hij in werk kon voorzien. En raad eens… De volgende dag werd hem vertelt dat hij kon gaan werken in de keuken! Dat is toch geweldig? Nu gelooft hij in gebed en in de kracht van God.

Het is een eer om in de gevangenissen te mogen werken. Als we hier niet waren geweest, dan hadden we nooit gezien of gehoord hoe God werkt. We danken Hem voor iedere kans.”

GEDETINEERDEN AAN HET WOORD

Gedetineerden aan het woord

Freedom For Free Roemenië heeft van de gevangenisdirectie en gedetineerden mogen horen hoe dankbaar de mannen zijn voor de Bijbelstudies. “Het is voor hen onbetaalbaar!”, vertelden ze ons team. Lees hier het verhaal van Edy en Radu.

“Ik heb geen plannen voor de toekomst, want ik weet niks van de wereld buiten deze gevangenismuren. Ik heb geen familie, mijn vrouw heeft mij verlaten en er is niets meer over van mijn leven.”

Radu

Radu zit al 16 jaar in detentie. We spraken in de laatste week over zijn toekomst en de woorden die hij uitsprak waren: “Ik heb geen plannen voor de toekomst, want ik weet niks van de wereld buiten deze gevangenismuren. Ik heb geen familie, mijn vrouw heeft mij verlaten en er is niets meer over van mijn leven. Ik ben bang om naar de buitenwereld te gaan. De fouten die ik gemaakt heb wil ik nooit meer maken, ik wil mijn leven veranderen. Dankzij de Bijbelstudies heb ik weer iets teruggekregen.” Radu vroeg hierna of hij – indien mogelijk – met onze lokale pioniers in contact mocht blijven. Al is de Bijbelstudie alleen voor Radu geweest, het was het meer dan waard.

“Achteraf bleek dat deze collega een drugsdealer was. In het pakketje dat ik had afgegeven bleken harddrugs te zitten.”

Edy

Edy is op jonge leeftijd vast komen te zitten. Hij werkte in een club, studeerde aan de universiteit en had grote dromen over zijn toekomst. Nooit had Edy gedacht dat hij achter de tralies terecht zou komen. De misdaad die hij heeft begaan startte heel onverwacht en vond notabene plaats op zijn werk. Edy: “Op een dag ontmoette ik een collega die mij vroeg om een pakketje weg te brengen. Zonder argwaan deed ik dit. Achteraf bleek dat deze collega een drugsdealer was. In het pakketje dat ik had afgegeven bleken harddrugs te zitten.” Enige tijd later pakte de politie Edy op en diende een aanklacht tegen hem in wegens ‘medeplichtigheid’. Uiteindelijk belandde hij in de gevangenis en was er van zijn dromen weinig meer over. Hij beschrijft dat het voelde alsof zijn leven compleet gebroken was, alle hoop was verloren geraakt. Voor deze Bijbelstudies had Edy geen relatie met God, maar hij vertelt ons dat hij ontzettend dankbaar is voor deze mogelijkheid. Het bezoeken van deze studies is voor hem van onschatbare waarde. Hij ontdekt steeds meer over de onvoorwaardelijke liefde van God en is veranderd door het onderwijs dat hij heeft gehoord. Over 6 maanden zit zijn tijd in de gevangenis erop, hij heeft weer hoop.