Pencil Joe: Aangeraakt door Gods liefde
Mijn naam is Joe en ik heb tientallen jaren in een wereld van verslaving aan alcohol en drugs geleefd. Ik ben meerdere malen in mijn leven veroordeeld geweest en heb vaak in de gevangenis gezeten. De laatste keer toen ik in de gevangenis zat kreeg ik tijdens de schaarse uurtjes vrije tijd een sociale activiteit aangeboden. De leidster hiervan was een kleine vrouw maar ze deed elke keer wijze uitspraken. Ik wist dat zij christen was daar kwam ze openlijk voor uit. Elke keer deed ze uitspraken van een spreker genaamd T.D. Jakes. Hetgeen wat de begeleidster zei kwam elke keer op het moment dat ik het nodig had of over hetzelfde thema nadacht. Verder hield ik het een beetje op afstand. In de periode dat ik vastzat heb ik geleerd om gezichten na te tekenen met potlood. Dat gaf me wat afleiding.
“Het hele weekend hebben we drugs en alcohol gebruikt, gefeest en wist ik amper meer dat ik leefde.”
Op een vrijdagmiddag werd ik vrijgelaten uit de gevangenis. Helaas moest ik mij de week erna melden bij de reclassering om een verplicht afkickproject te gaan volgen. Zou ik dit niet doen zou ik per direct weer in de gevangenis terug belanden. Ik was niet van plan om mij te gaan melden bij de reclassering. Ik was tenslotte weer vrij… Dat weekend kwam ik bij mijn oude vrienden in het drugspand terug. Het hele weekend hebben we drugs en alcohol gebruikt, gefeest en wist ik amper meer dat ik leefde. Totdat ik op een gegeven moment om mij heen keek en alles er gezellig uitzag maar schijn bedriegt. Ik zag mijn zogenaamde vrienden, ik had mijn drugs en alcohol, een plek om te slapen maar toch was dit het ook niet wat ik zocht!
Op maandagochtend heb ik mijn spullen gepakt en heb ik mij bij de reclassering gemeld. Deze ambtenaar stond mij met verbazing aan te kijken want hij had niet verwacht dat ik op zou komen dagen.
Hij bood mij aan om een afkickprogramma te volgen en vroeg mij of het niet al teveel moeite was om hiermee binnen 24 uur te gaan beginnen. Ik kon hem vertellen dat ik mijn spullen al had meegenomen en er klaar voor was. Wat had ik te verliezen. De ambtenaar bracht me persoonlijk weg. Hij zei christen te zijn en te geloven dat praktische christelijke hulp ook werkt. “Ach wat moest ik hiervan denken”.
Bij het House of Hope centrum aangekomen zag ik dat ze daar een christelijk programma aanboden. Dat had ik eigenlijk niet verwacht. Ik was er ingeluisd door die reclasseringsambtenaar dacht ik… Elke dag hoor je over God en de Bijbel. Toen na een paar maanden jullie team uit Nederland overkwam kreeg ik dingen te horen die mijn hart raakten. Een van de dingen waar over gesproken werd is beproeving en verleiding. Ondanks dat ik dit gehoord had besloot ik toch naar het drugspand te gaan om mijn vrienden weer op te zoeken. Toen ik onderweg was kreeg ik een soort stem te horen dat ik terug moest naar House of Hope. Omdat dit zo sterk was ben ik toch maar niet naar mijn vrienden gegaan. Later bleek dat de politie een inval had gedaan in het drugspand en mijn vrienden waren aangehouden. Er bleek een hoeveelheid harddrugs aanwezig te zijn geweest. Omdat ik nog in mijn proefperiode zat was het maar goed dat ik niet naar het pand ben gegaan.
“Op de laatste avond voor jullie vertrek hebben jullie voor mij gebeden. Ik stond te janken als een kleine vent. Ik heb Jezus Christus gevraagd om in mijn hart te komen en mij te vergeven van al mijn zonden. Ik wist niet wat ik meemaakte.”
Tijdens de gesprekken en diensten probeerde Joe zich af te zetten, werd hij wat cynisch of viel hij in slaap. Alsof het hem allemaal weinig deed. Toen hij uit zichzelf van ons afscheid kwam nemen op de laatste avond hebben we nog wat gekletst. Voordat we het wisten stonden we met teamleden om Joe heen en mochten we voor hem bidden. Joe vroeg of Jezus al zijn zonden wilde wegnemen en of Jezus in Zijn hart wilde komen wonen. Dikke tranen biggelden over Joe zijn wangen en hij werd zichtbaar krachtig aangeraakt door Gods liefde. Nadat we gebeden hadden gaf hij ons meerdere omhelzingen en riep hij luidkeels: “Jullie hebben mij gebroken, jullie hebben mij gebroken”. Nee hoor Joe, Gods liefde heeft jouw hart weer heel gemaakt. Een paar dagen ervoor hadden we toevallig een boek gekocht van T.D Jakes en we mochten het Joe overhandigen. Joe wist niet meer hoe hij het had! Teveel toevalligheden, teveel woorden die zijn hart hadden geraakt en teveel liefde van God hadden stoere Pencil Joe een andere man gemaakt. Met als herinnering de vele tranen op de grond vertrok Joe uit ons zicht.