Begin mei mochten Arnold en Janine samen met Sirvin, onze medewerker op Curaçao, mee de gevangenis in. In de prison is het nooit saai, maar wel altijd wisselend. Een dagplanning is bijna niet te maken, omdat het vaak anders loopt als gepland. Zij vertellen hier hoe een dag eruit ziet en hoe het is om in de gevangenisbediening mee te draaien. Zo maakt Janine vaak met vele gedetineerden verbinding door armbanden met hen te maken en ondertussen worden de mannen en vrouwen aan het denken gezet als ze de verhalen uit de Bijbel horen. 

WANDELEN IN AFHANKELIJKHEID
Omdat de planning nog wel eens wijzigt in de gevangenis, bezoeken we een ander blok dan dat wij bedacht hadden. In dit blok mochten we het woord delen met ongeveer 11 mannen. Aansluitend konden we ook een blok bezoeken waar de mannen 22 uur per dag in hun cel moeten verblijven. In dit laatste blok hebben we eerst met alle mannen het Woord mogen delen en vervolgens kon Janine een stuk getuigenis uit haar dagboek met hen delen. Een aantal mannen mochten uit hun cel en met hen konden we armbanden maken. Voor de mannen die dit niet werd toegestaan, hebben we zelf armbanden gemaakt en deze met een privé boodschap mogen uitdelen. We zijn lang in dit blok aanwezig geweest en konden daardoor echt getuigen en delen van Jezus’ liefde. Bijzonder hoe de ochtend anders liep dan gepland, maar we daardoor veel gevangenen extra konden bereiken.
Uiteindelijk mochten we ’s middags alsnog het eerste blok, dat in de planning stond, ontvangen in de kapel. We hebben samen een tijd van aanbidding (worship) gehad en konden als team wederom het Woord met hen delen. Het was bijzonder hoe we zoveel gevangenen in één dag mochten bereiken en bemoedigen en in afhankelijkheid te wandelen van God. We mogen erop leren vertrouwen dat God een plan voor de dag heeft en vanuit een dankbaar hart in te stappen in de openingen die er op dat moment zijn.

DE TROOSTER, ONZE HELPER
Later in deze week mochten we onderwijzen over het werk van de Heilige Geest en zijn rol als ‘Parakletos’ – Trooster en Helper – in ons leven. Het onderwijs bracht veel vragen bij de mannen naar boven. Ze waren hongerig en verlangden naar uitleg. Eén van de gevangenen vertelde dat hij ‘s nachts vaak door God wakker werd gemaakt en dan mocht gaan bidden. Hij zei: “soms spreek ik hele rare woorden, heel erg lang, maar ze komen echt uit mijn hart”. We mochten bevestigen dat hij in tongen bad en uitleg erover geven. Arnold had even ervoor woorden gebruikt uit het boekje “bidden door de kracht van de Heilige Geest” en dat was zo bij hen binnengekomen. Er was herkenning van het werk van de Heilige Geest. Gods leiding was aanwezig in onze gesprekken en de mannen mochten lang blijven, waardoor we samen uitvoerig door het Woord zijn gegaan.
Er waren ook 6 jongen mannen in dit blok aanwezig. Sommige van hen lachten alles weg, totdat we hen mochten vertellen dat stoerheid en weglachen van deze ernstige dingen het werk is van de satan die ons wil weg houden van het evangelie. Rombley, heeft toen zijn levensverhaal mogen delen en verteld dat stoerheid en bluffen niets brengt als ellende. De jongeren werden hierdoor zichtbaar geraakt en we hebben samen met hen mogen bidden. De oudere mannen gaan vanaf nu ook meer intensief de jongere mannen begeleiden.