Vrouwenreis: ‘you call me out upon the waters’
Toen ik hoorde over de vrouwenreis naar Roemenië, had ik direct een aantal gedachten. Uiteenlopende van: ‘Yes; ik ga mee…’ tot een hele was lijst met daarop ‘Ja, maar zus en Ja, maar zo’. Toch liet het me niet los. De tijd was gekomen om het lied ‘You call me out upon the waters’ in de praktijk te gaan brengen. De maanden voordat we op reis gingen werd alles wat mij tegenhield om een stap in het onbekende te zetten, zichtbaar. Hierdoor kon ik hele belangrijke keuzes maken, zodat ik afgelopen november samen met negen prachtige (en totaal verschillende) vrouwen op avontuur kon gaan.
“De tijd was gekomen om het lied ‘You call me out upon the waters’ in de praktijk te gaan brengen … Wat heb ik een ontzettend bijzondere tijd gehad!”
Wat heb ik een ontzettend bijzondere tijd gehad! We kregen de gelegenheid om via lokale gemeente diverse bedieningen van binnenuit te mogen zien en te ondersteunen. Stuk voor stuk waren dit indrukwekkende ervaringen. Zo hebben we mogen klussen in het vrouwenhuis (voor ex-prostituees), zijn we in een vrouwen- en mannengevangenis geweest en hebben we kledingpakketten mogen samenstellen en uitdelen bij een zigeunerdorp. Daar kregen we de gelegenheid om in hun ‘huizen’ te komen, met de bewoners te spreken, bidden en voor ze te zingen. We mochten onderdeel zijn van een kinder- en jeugdkerk voor daklozen en hebben voedsel uitgedeeld onder de daklozen. Bijzonder was dat er vaak positief gereageerd werd op het evangelie en dat er openheid was om met mensen te bidden. Ook vond ik het indrukwekkend om mijn getuigenis te mogen delen en te dienen in de kracht van de Heilige Geest.
“Zowel letterlijk als figuurlijk heb ik tijdens deze reis mijn grenzen verlegd.”
Zowel letterlijk als figuurlijk heb ik tijdens deze reis mijn grenzen verlegd. Het heeft me ontzettend diep geraakt met hoeveel liefde en toewijding de zendelingen daar aan het werk zijn. Ik ben dankbaar voor de mogelijkheid die ik gehad heb om mee op reis te gaan en blij dat ik in dit avontuur gestapt ben. Het heeft mij enorm bemoedigd en gezegend. Ook stimuleert het mij vandaag de dag nog steeds om vrijmoedig te zijn. Alle eer aan God!
Trudy
Roemenië, november 2017