GEDETINEERDE DENISA: “IK HAATTE GOD”

Gedetineerde Denisa: “ik haatte god”

In april en mei zijn Marius en Roxana (FFF-team Roemenië) weer volop bezig geweest om de vrouwen in de gevangenis te bemoedigen met onderwijs uit de Bijbel. “We zijn nu bij les 7 aangekomen”, vertelt Roxana. “Bij les 7 staat Jezus Christus centraal, we leggen uit wie Hij is, hoe Zijn karakter is en wat Hij ons leerde. Daarna vragen we aan de vrouwen of ze hun hart willen openen voor Hem. Vandaag mochten we opnieuw getuige zijn van een groot wonder.”

Nadat de vrouwen hun hart hadden opengezet voor de genade van God en Jezus hadden uitgenodigd in hun leven, begon *Denisa erg te huilen. Terwijl de tranen over haar wangen rolden, stond ze op en zei ze: dit is voor mij! Dit gaat over mij! Ik moet jullie iets vertellen. *Denisa: “Ik heb God al zo lang gehaat en wilde echt niks met Hem te maken hebben. 12 jaar geleden overleed er iemand die dicht aan mijn hart lag. Ik gaf God de schuld van dit verlies en hield Hem verantwoordelijk. Mijn haat zat zo diep en ik sprak kwaad over God. Nu ik hoor over Jezus en wie Hij werkelijk is, schaam ik mij diep over wat ik heb gedaan. Ik wil terug bij Jezus komen en opnieuw beginnen.” Denisa werd op deze dag, na 12 jaar verlost van de haat, bitterheid en haar schuldgevoelens naar God toe en Hij nam haar in Zijn armen. Aan het einde van deze les zongen we met zijn allen het lied; ‘Heer ik heb U nodig’ en gingen de vrouwen verandert terug naar hun cel.

Een andere gedetineerde *Angela zei het volgende: “ik zit nu twee jaar vast en zal over 1 jaar vrijkomen. Maar sinds jullie in de gevangenis zijn gekomen, verandert de sfeer in de gevangenis ten positieve. Sommige vrouwen zijn niet meer dezelfde sinds ze de Bijbelstudies hebben afgerond. Ze lezen iedere dag uit hun Bijbel en bidden tot Jezus. Bedankt dat jullie de moeite nemen om naar ons toe te komen…”

In juni gaan we opnieuw naar Roemenië om de gevangenisbediening uit te breiden. We zoeken daar naar een echtpaar wat met ‘weinig’ support veel werk zal verzetten voor de gedetineerden.

*De namen en foto’s zijn gefingeerd vanwege privacy redenen.
*Because of security and privacy reasons we change names and pictures.

PRISON UPDATE: AZIE MEI 2019

Prison Update: Azie mei 2019

Om de gevangenen in Azië te bereiken, moet je sterk in je schoenen staan! Zo zijn er deze maand zes zendelingen gearresteerd en beschuldigd van het ‘bekeren’ van mensen. Niet alleen vanwege christenvervolging is het bezoeken van gedetineerden een uitdaging… Ook het reizen naar de gevangenissen toe! Over allerlei bergen, onverharde wegen, steile hellingen en door tropische regenbuien heen kom je ‘doorweekt’ aan op de plek van bestemming. Ons lokale FFF-team is deze paasvakantie naar afgelegen gebieden in een Aziatisch land gereisd om maar liefst drie gevangenissen te bezoeken. “Ook al zijn er grote risico’s, God doet wonderen tijdens onze ontmoetingen met gevangenisdirecteuren en gedetineerden”, vertelt onze teamleider.

Aan iedereen hebben we vertelt dat er hoop is voor hen en dat we van ze houden. Niet alleen in de gevangenis, maar ook als ze vrijkomen.

Gevangenis 1 (23 april):“Een plek waar in totaal 1500 mannen vastzitten, verdeeld over twee blokken. Als eerste mochten we naar blok 1, daar vierden we met vijf christenen het paasfeest. We spraken met hen over onze opgestane Heer en gaven ze o.a. T-shirts en boeken die hen zullen bemoedigen tijdens het verblijf in de gevangenis. In blok 2 kwam ik veel oude schoolvrienden tegen. Deze zijn veroordeeld en nemen nu contact met ons op. We hebben zoveel mogelijk van de liefde van Jezus willen laten zien en deelden ons levensverhaal met hen.”

Gevangenis 2 (24 april): “Na een reis van meer dan 7 uur kwamen we aan bij een voor FFF nieuwe gevangenis! We zijn ruim een uur binnen geweest. In het bijzijn van de gevangenisdirecteur, burgemeester en de lokale pers hebben we de gedetineerden mogen toespreken en zegenen, in woord én daad! Aan iedereen hebben we vertelt dat er hoop is voor hen en dat we van ze houden. Niet alleen in de gevangenis, maar ook als ze vrijkomen. De 96 gedetineerden lagen, zaten en rustten tot deze tijd nog op de harde betonnen vloer en wilden graag een plastic stoel. Vanaf nu hebben ze stoelen om op te zitten en binnenkort kunnen we waardevolle lectuur naar binnen brengen.”

Gevangenis 3 (26 april): “In deze gevangenis met 500 gedetineerden is er een groter wordende groep christenen ontstaan. Een aantal mannen willen zich laten dopen en ze horen maar al te graag over wie Jezus Christus is en wat er staat geschreven in de Bijbel. Ze waren enorm bemoedigd door ons bezoek en blij met de boeken die we hadden meegebracht. We hebben met elkaar kunnen bidden en God gedankt voor Zijn liefde en trouw.”

Hoe lieflijk zijn op de bergen de voeten van hem die het goede nieuws vertelt, die vrede en verlossing laat horen. – Jesaja 52:7

MAG HET JE WAT KOSTEN?

Mag het je wat kosten?

Tijdens de afgelopen bestuursvergadering bekeken we met zijn allen het filmpje ‘The cost of anointing van David Wilkerson’. Bestuurslid David vertelt ons wat deze boodschap met hem deed…

Dankbaar en blij ben ik met de talenten die ik van God heb gekregen, zoals mijn muzikale talenten! Zo kan ik de mensen om mij heen praktisch helpen en (be)dienen in het aanbidden van God. Dit doe ik met veel passie en plezier. Maar bij het zien van het filmpje `The cost of anointing` rees in mij een vraag naar boven, namelijk: “David… mag je geloof in Jezus je wat kosten?” Hè? Dat vond ik een vreemde vraag. Ik steek tijd en effort in de muziek, in de kerk en ga regelmatig op zendingsreis. Ook doe ik braaf wat in de collectezak en geef ik graag aan mensen in nood. Waarom dan de vraag of mijn geloof me iets mag kosten? Met die vraag bleef ik een korte tijd rondlopen. Maar al snel snapte ik de betekenis van de vraag: “David, durf je die passie in het aanbidden van en spelen voor God ook om te zetten in getuigenissen naar je ongelovige vrienden, buren en/of collega’s?” “Durf je open en eerlijk te worden naar God en de mensen om je heen?” Oftewel, mag het je ECHT wat kosten? Kosten betekent dus het sterven aan je opgebouwde imago en de werkelijkheid onder ogen durven te zien. Als christen weet je dit vaak wel, maar willen we deze prijs van ‘gezichtsverlies omwille van God’ echt betalen?

Ik ben ongelofelijk dankbaar dat ik mensen om mij heen heb die mij hierin steunen. Daarentegen hoef ik niet te getuigen in eigen kracht, maar mag ik dagelijks groeien in het vertrouwen op God. De hoogste berg is in ieder geval beklommen, door het zetten van de eerste stap. En als je eenmaal hiervan geproefd hebt, dan laat het je niet meer los… Want God laat je niet los!

Blessings, David

GEDETINEERDE MARIANA: “GOD HOUDT ECHT VAN MIJ”

Gedetineerde mariana: “God houdt echt van mij”

Târgşor is de enige vrouwengevangenis in Roemenië en heeft ongeveer 700 vrouwen in detentie. Afgelopen twee jaar mochten we samen met Marius en Roxana (team FFF Roemenië) de vrouwen achter deze gevangenismuren bezoeken om ze te bemoedigen, voor ze te bidden en hen te vertellen wie Jezus Christus is. Ook startte er vorig jaar een nieuwe reeks Bijbelstudieprojecten, waarbij de levens van vrouwen blijvend zijn veranderd door de liefde van God. Zo ook de Roemeense Mariana! Lees hier haar getuigenis.

Al 10 jaar is Mariana een vrouw die leeft binnen de gevangenismuren van ‘Târgşor prison’. Toen de Bijbelstudiereeks startte, waren we erg blij en verrast dat zij deel uitmaakte van de groep. Je kon meteen zien dat ze erg hongerig was naar het onderwijs, ze wilde geen enkele les missen! Na het bezoek van de groep vrouwen uit Nederland die meegingen met de FFF-groepsreis afgelopen november, wilde Mariana met ons in contact komen. Sinds die tijd stuurde ze heel wat e-mails naar ons en hebben we haar bemoedigd met prachtige Bijbelteksten en probeerden we een steun voor haar te zijn. Tot op een gegeven moment in één email ze heel iets bijzonders schreef:

Ik zit hier misschien wel gevangen, maar dankzij jullie weet ik nu hoe geliefd ik ben door God. “Ik had nooit gedacht blij te zijn met mijn komst in de gevangenis. Ik zit hier misschien wel gevangen, maar dankzij jullie weet ik nu hoe geliefd ik ben door God. Hij is mijn Hemelse Vader en houdt meer van mij dan mijn familie hier op aarde. Ik lees nu dagelijks in mijn Bijbel en ik heb meer vrede in mijn hart dan ik ooit in mijn leven heb gehad“, aldus Mariana.

Blijven jullie meebidden voor de gevangenen wereldwijd? Dat ze bereikt mogen worden met het Woord van God dat levens voorgoed kan veranderen. Deze maand en ook in april volgen er weer nieuwe Bijbelstudieprojecten in diverse gevangenissen in Roemenië.

Foto-onderschrift: Dit is niet Marianna op de foto, we posten geen foto’s van gedetineerden.
*Because of security and privacy reasons we change names and pictures.

PRISON UPDATE: AZIË JANUARI 2019

Prison update: Azie januari 2019

De feestdagen van december zijn alweer voorbij en de maand februari staat voor de deur! In Nederland is het vrij normaal dat we de feestdagen doorbrengen met onze familie en vrienden. In het Hindoestaanse land waar FFF werkt, is dat niet anders. Ook daar viert men het kerstfeest, waarin een versierde boom, kerstmutsen, cadeaus en gezelligheid centraal staan. Wereldwijd worden er allerlei soorten feesten gevierd waar omheen van alles wordt gezegd en gedaan. Veelal ontbreekt tijdens dit soort dagen het meest belangrijke, waardoor ieder mens werkelijk feest kan vieren. Namelijk de woorden van God: dat Hij de wereld liefheeft en Zijn liefde heeft laten zien. We hebben de afgelopen feestdagen aangegrepen om het evangelie te kunnen vertellen aan de gedetineerden in dit land.

Het team van FFF is op bezoek geweest in maar liefst drie gevangenissen in Azië. Daar hebben ze de komst van Jezus Christus op een bijzondere manier mogen vieren. Er zijn onder andere twee grote kersttaarten gekocht en matrassen voor de vrouwengevangenis aangeschaft. Nu slapen de vrouwen en kinderen in die gevangenis niet meer op de harde betonnen vloer. Daarnaast is er voedsel uitgedeeld. Het eten dat werd gegeven was voornamelijk kippenvlees en rijst. Dit voedsel konden de christenen die gevangen zitten uitdelen aan de andere gedetineerden. Zo konden ook zij vertellen dat God hen liefheeft en voor hun misdaden Zijn zoon als offer heeft gegeven. Tijdens het bezoek zijn er speeches gehouden over wie Jezus is en wat Hij gedaan heeft aan het kruis. Het gevangenispersoneel, de directie, een lokale politicus en een aantal gedetineerden waren hierbij aanwezig. Ze luisterden aandachtig naar wat er werd verteld. Ook werden er in de gevangenis door een band aanbiddingsliederen gezongen in hun moedertaal. Ten slotte mochten we opnieuw een doos boeken overhandigen als lees- en lesmateriaal voor de gedetineerden. Zo werden deze feestdagen een bijzondere herinnering voor velen.

GROEPSREIS: “IK EN JEZUS SAMEN”

GROEPSREIS: “IK EN JEZUS SAMEN”

De reis naar Roemenië heeft mij zoveel gebracht! Het evangelie is meer tot leven gekomen voor mij. Ik ben weer terug bij de basis. Ik en Jezus samen, ‘stil zijn bij Hem’, geen verplichting voelen naar iemand, maar leren luisteren en wachten tot de Heilige Geest tot mij spreekt. Meebewegen met Hem in plaats van dat Hij ‘moet’ meebewegen in de dingen die ik voor ogen heb (zelfs in de kerk).

Jezus maakt iedereen vrij
Jezus heeft weer oprechte bewogenheid in mij naar boven gebracht. Hij heeft mij laten zien, dat bewogenheid niet alleen is het lichamelijke verzorgen, maar ook de ziel. Houd van je naaste, want Jezus houdt ook van jou. Laat zien dat je om ze geeft, neem echt de tijd voor ze en luister naar hun verhaal, sla een arm om hen heen, bemoedig hen. En dan ontvang je zoveel liefde terug! Door alle ervaringen met daklozen, gevangenen, verslaafden, vrouwen uit het opvanghuis, heb ik ook met eigen ogen mogen zien dat Jezus een mens niet veroordeelt. Hij ‘bengelt’ onze fouten niet continu voor onze neus, maar wil ons écht allemaal vrijmaken door Zijn bloed. Wie ben ik dan nog om een ander te veroordelen… Ik zou soms willen dat ik het geloof en de liefde van sommigen van hen had, zo stralend!

Tenslotte heb ik ook persoonlijk herstel mogen vinden voor dingen waarvan ik dacht dat Zijn vrede erover was, maar waar God mij liet zien dat ik Zijn liefde nog niet volledig had ontvangen in elk stukje mijn hart. Dat laatste stukje heeft Hij nu genezen. Het wonderlijke is dat de Heilige Geest nu ook daar kan wonen en er gaat weer een hele nieuwe wereld voor me open. Het Woord en de liederen komen dieper binnen dan voorheen, alsof er een nieuwe en diepere grondlaag is aangeboord.

Inge
Roemenië, november 2018

HET VROUWENHUIS IS AF!

HET VROUWENHUIS IS AF!

De gevangenisbediening en het delen van Gods Woord is en blijft de eerste roeping van Freedom For Free. Toch komen we af en toe onderweg soms projecten tegen die we graag een handje willen helpen! Zo raakte een project van Mana Deschisa meteen ons hart, namelijk het afbouwen van een opvanghuis voor vrouwen. De vrouwen die daar komen worden uit de prostitutie of levensbedreigende situaties gehaald. Een paar jaar geleden stond er nog maar een bouwgeraamte. Wat toen onmogelijk leek is dankzij God mogelijk geworden!

Na flink wat zwoegen en het ineen slaan van onze handen is het vrouwenhuis eind november helemaal af gemaakt én ingericht. Inmiddels staan er al 8 vrouwen op de wachtlijst om in het kersverse huis te mogen wonen. Ruim drie jaar geleden zagen we op het erf in Roemenië een onafgemaakt huis, waarvan de houten muren aan het wegrotten waren. Er was te weinig geld, tijd en mankracht om het huis af te maken. Dat kan gewoon niet zo blijven’; was onze gedachte. Als God een droom geeft, geeft Hij deze niet voor niets. Vrouwen uit de vrouwenhandel of gevangenis hebben dringend een plek nodig waar ze (eventueel samen met kinderen) kunnen herstellen. Mana Deschisa biedt hen onderdak, helpen ze af te kicken van drugs en/of alcohol en geven ze weer een toekomstperspectief!

Als eerste is een groep sterke mannen uit Nederland afgereisd om het gebouw te isoleren, het huis te voorzien van muren en plafonds en badkamers te plaatsen. Dag en nacht hebben deze mannen flink huisgehouden! Daarna mochten we met de eerste vrouwenreis verder gaan met het schuurwerk, verfwerk en sauswerk… Het stof kwam letterlijk overal vandaan, haha. Vervolgens moet het huis nog worden ingericht. Vanuit allerlei hoeken van Nederland kwam er financiële hulp voor de inrichting van het huis! Geweldig om te zien. Afgelopen vrouwenreis was het zover: we mochten de laatste puntjes op de i zetten. Zo zijn de meubels in elkaar gezet, douchegordijnen opgehangen en keukens ingericht. Het resultaat mag er wezen: het vrouwenhuis is af!

Vrouwen uit de vrouwenhandel of gevangenis hebben dringend een plek nodig waar ze (eventueel samen met kinderen) kunnen herstellen. Inmiddels staan er al 8 vrouwen op de wachtlijst om in het kersverse huis te mogen wonen.

We willen iedereen bedanken voor alle hulp. We kunnen namens Mana Deschisa niet in woorden uitdrukken hoe groot dit wonder is!

CAMPAGNE AZIE: JEZUS IS OVERAL DEZELFDE

Campagne Azie: Jezus is overal dezelfde

Dankbaar kijken we terug op wat God heeft gedaan tijdens de campagnereis door het werkgebied van FFF Azië. Tijdens de evangelisatiecampagne in week 1, hebben we op verschillende afgelegen plaatsen Bijbels onderwijs gegeven. Bezoekers kwamen van ver! Ze hadden grote honger naar Gods woord en werden zichtbaar aangeraakt door Zijn kracht. In week 2 en 3 van de reis hebben we diverse ontmoetingen gehad met hooggeplaatste leiders binnen én buiten de gevangenissen. Daarbij konden we Bijbel gerelateerde studieboeken naar binnen brengen. Het is in dit land ten strengste verboden om het evangelie te brengen, maar op wonderlijke wijze konden we mensen op straat vertellen over Jezus en met hen bidden. Tijdens het in totaal zesdaagse durende jeugd- en tienerkamp hebben ruim 700 jongeren zich opnieuw of voor het eerst toegewijd om Jezus Christus te willen volgen! Ze ontvingen zichtbaar genezing en bevrijding en waren ontroerd door de boodschap over het zijn van een geliefd kind van God. Sommigen vertelden tijdens de gebedsmomenten een groot licht te hebben gezien en iemand anders vertelde een warme omhelzing van God de Vader te hebben gehad. Er was zelfs een moment dat er plotseling een voelbare frisse wind de zaal in kwam en vele jongeren ervoeren onvoorwaardelijke liefde. Ze begonnen onophoudelijk God te aanbidden en te danken voor Zijn genade. Hierna hebben we Gods kracht om ons heen zien werken, opdat levens nooit meer dezelfde zullen zijn.

We zien dat God, ondanks de toenemende verdrukking, steeds meer ruimte krijgt in dit land in Azië en dat mensen verlangen naar echtheid, een puur geloof en simpelweg Jezus willen volgen. Per dag hoorden we prachtige, maar ook ontroerende getuigenissen van mensen die op een bijzondere wijze Jezus hebben aangenomen in hun leven als redder en verlosser. Het is wellicht een kort verslag, maar er zijn enorm veel getuigenissen naar aanleiding van de campagnes die we mochten houden in 2018.

We willen jullie graag, namens onze zendelingen en de lokale bevolking, enorm bedanken voor elke vorm van betrokkenheid. Jezus Christus heeft bewezen dat Hij nog altijd dezelfde is! Bedankt.

GEDETINEERDE MIHAI: “IK VERDIEN MIJN GEVANGENISSTRAF”

GEDETINEERDE MIHAI: “IK VERDIEN MIJN GEVANGENISSTRAF”

Afgelopen maand is de 3e bijbelstudiereeks in de gevangenis van Roemenië afgerond. Dit keer gehouden met een nieuwe groep gedetineerden en dat betekent: nieuwe getuigenissen. Marius en Roxana (ons team uit Roemenië) blikken terug op een 12-tal bijzondere weken.

De laatste dag was een hele emotionele dag. Niemand wilde de gevangenisbibliotheek verlaten. Alle mannen hadden tranen in hun ogen staan. Iedere groep gedetineerden is weer anders en wat deze groep typeerde was de innerlijke genezing en het herstel van hun levens. Ook waren ze toegewijd en vastbesloten om iets te veranderen in hun leven. Er was een man in onze groep, namelijk Mihai. Bijzonder was dat hij God ‘kende’ voordat hij in de gevangenis terecht kwam. Tijdens onze laatste studiedag vertelde hij dat hij verkeerde keuzes had gemaakt en terecht vastzat. Mihai: “Ik wist alles over God en toch koos ik ervoor om te drinken en heb ik verschrikkelijke misdaden begaan. Daar ben ik niet trots op en heb ik berouw over. Ik verdien mijn gevangenisstraf. Mocht ik vrijkomen, dan is mijn doel om God met mijn hart te volgen en mensen over Hem en zijn liefde te vertellen.”

“Ik wist alles over God en toch koos ik ervoor om te drinken en heb ik verschrikkelijke misdaden begaan. Daar ben ik niet trots op en heb ik berouw over.”

MIHAI

Aan het einde van de les dacht hij; ‘wat heb ik te verliezen? Ik ga bidden en dan zie ik wel wat er gebeurt’

Sommige mannen zijn sceptisch voordat ze les krijgen van ons en over bepaalde Bijbelse thema’s horen. Nu was er een man die sceptisch was toen wij onderwijs gaven over het onderwerp ‘gebed’. Aan het einde van de les dacht hij; ‘wat heb ik te verliezen? Ik ga bidden en dan zie ik wel wat er gebeurt’. Voor een hele lange tijd wilde deze man een taak krijgen in de gevangenis (vaak krijgen gedetineerden een bijbaan of verantwoordelijke taak tijdens hun detentie). Maar dat mislukte steeds. Hij bad tot God en vroeg of Hij in werk kon voorzien. En raad eens… De volgende dag werd hem vertelt dat hij kon gaan werken in de keuken! Dat is toch geweldig? Nu gelooft hij in gebed en in de kracht van God.

Het is een eer om in de gevangenissen te mogen werken. Als we hier niet waren geweest, dan hadden we nooit gezien of gehoord hoe God werkt. We danken Hem voor iedere kans.”

DE BABY DIE NIET GEBOREN MOCHT WORDEN | DEEL 2

De baby die niet geboren mocht worden | deel 2

Ondanks dat ik wist dat abortus plegen niet juist was, besloot ik om de abortuspil te nemen. De dokters hadden namelijk gezegd dat als het na 8 maanden zwangerschap fout zou gaan met mijn gezondheid, dat ze dan alsnog het kind weg moesten halen. Ze zeiden dat mijn leven belangrijker was dan dat van mijn ongeboren kind. Voordat ik de abortuspil innam bad ik tot God: “Heer, niet mijn wil, maar Uw wil geschiedde. Na het innemen van de abortuspil bloedde ik 7 dagen. Ik en mijn man voelden ons ontzettend schuldig en hoopten dat ik snel beter zou worden, maar niets van dat alles gebeurde.

Na het innemen van de abortuspil bloedde ik 7 dagen. Ik en mijn man voelden ons ontzettend schuldig en hoopten dat ik snel beter zou worden.

Ik vroeg aan de dokter: “Leeft ons kind nog?”

In de weken daarna werd ik steeds zieker en groeide mijn buik! Ik huilde veel en schreeuwde het uit naar God met de woorden: “God, ik voel in mijn buik een baby en als de baby er nog is, dat bid ik dat U leven geeft in Jezus naam!”. Ik weet niet waarom ik toen die specifieke woorden uitsprak, maar ik wist dat dit niet mijn woorden waren. De pijn in mijn buik was hevig en uiteindelijk moesten we weer naar het ziekenhuis voor een echo. Ik vroeg aan de dokter: “Leeft ons kind nog?”, en de dokter zei … “JA! Jullie kindje leeft nog!” Ik viel op mijn knieën en dankte God.

Aan de ene kant was er vreugde, maar tegelijkertijd de angst dat een van beide niet zou overleven. Mijn man zei: “Als jou iets overkomt, denk dan ook aan de gevolgen voor onze eerste zoon”. Je kunt je voorstellen hoe moeilijk deze gedachten waren. Ik was radeloos en kon mijn vertrouwen in God niet uitleggen. Het verhaal van Maria en Jozef raakte mij meer dan ooit. Zij moet zich tijdens haar zwangerschap ook radeloos hebben gevoeld. Haar man, familie en vrienden begrepen haar geloof in God niet. Toch besloten we samen om de baby te houden. Vanwege de abortuspillen werd ons verteld dat het kindje gehandicapt geboren zou worden, maar ik verbrak deze woorden in de naam van Jezus. We vertrouwden volledig op God. Zelfs de kerkleiders en kerkleden hebben uiteindelijk 40 dagen gevast en met mijn gezondheid tijdens de zwangerschap ging het wonderlijk goed!

De tijd van de bevalling was aangebroken. Ik onderging een keizersnee en daar was hij… ONZE GEZONDE ZOON. Hij woog 3750 gram en mankeerde helemaal niets. Ook heb ik geen terugkomst van de PPCM-ziekte gehad. Alle voorspellingen van de dokters hebben gefaald en onze God heeft gewonnen, mijn geloof heeft gewonnen! Ook mijn hart mankeert niets. Onze 2e zoon Prajog is een geweldige zegen voor ons gezin. Hij brengt ons onze verloren vreugde terug. Er is geen schuld en aanklacht meer over wat we hebben gedaan. Ik prijs God voor ons grote wonder, halleluja!