Categorie archieven: FFF NATIONAAL | Nieuws updates Nederland

REISVERSLAG // GOD GEEFT STOUTMOEDIGHEID

Geplaatst op door

Reisverslag //
God geeft stoutmoedigheid

Het waren zeven lange dagen in Roemenië met een VOL programma! Toch zat ik op de terugreis naar Nederland stuiterend in het vliegtuig. Ik dacht bij mijzelf: “Hoe is dit nu mogelijk?”
Nou dit is de reden: ik heb ‘gevangenen’ hun leven aan Jezus Christus zien geven. Iets mooiers dan dit is er niet.

Tijdens de reis ontdekte ik wat voor kracht er is in het vertellen van je persoonlijk getuigenis. In één van de gevangenissen deelde ik mijn levensverhaal. Tijdens dit moment was er een gedetineerde met een enorme lichaamsbouw die plotseling ging staan en het gesprek met mij aanging. Ik geef hem even de naam Paulus. Paulus is een ex-maffiabaas die nog vele decennia achter de tralies moet doorbrengen om wat hij heeft gedaan. Hij is enige tijd geleden tot geloof gekomen en spreekt met passie en kracht over Jezus in de gevangenis. Nu stond Paulus voor me en vroeg hij of hij voor mij mocht bidden. Ik stemde daar mee in en voordat ik het wist stonden er 16 gedetineerden om mij heen om voor mij te bidden! De atmosfeer in die ruimte veranderde door de tastbare aanwezigheid van God. God was duidelijk aan het werk, ook in mijn hart.

Nu stond Paulus voor me en vroeg hij of hij voor mij mocht bidden. Ik stemde daar mee in en voordat ik het wist stonden er 16 gedetineerden om mij heen om voor mij te bidden!

TOINE

Er is nog een moment dat mij is bijgebleven, namelijk tijdens een bezoek aan een andere gevangenis. Na het delen van de boodschap en het bidden straalden de ogen van de mannen nu leven uit in plaats van een doffe blik. We zagen de gedetineerden elkaar zelfs verdringen achter de tralies om ook iets van het evangelie te kunnen horen. Ze staken daarbij hun handen door de tralies om ons de hand te schudden en hun verhaal te delen. We beseffen het niet altijd, maar er is een grote honger naar de blijde boodschap van Jezus Christus. De Heilige Geest deed een prachtig werk in ons allemaal.

Wat ik heb geleerd op deze reis is dat God ons vrij- en stoutmoedigheid wil geven om mensenlevens krachtig aan te raken, te veranderen én te redden. Dat doet Hij door Zijn Heilige geest, DOOR ONS heen! We reisden naar Roemenië om gedetineerden te zegenen en te bemoedigen, maar we werden zelf gezegend en bemoedigd. Ons doel was om de genadeboodschap van Jezus te vertellen en de bijzondere uitwerking daarvan in mensenharten.

Groet van Toine

“De Geest van de Heer rust op mij, want hij heeft mij gezalfd. Om aan armen het goede nieuws te brengen heeft Hij mij gezonden, om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken …” | Lucas 4:18

GROEPSREIS 2019: GOD AAN HET WERK ZIEN

Geplaatst op door

groepsreis 2019: god aan het werk zien

Aanstaande november gaan we met 10 vrouwen op zendingsreis naar Roemenië! We zien uit naar de mensen die we mogen ontmoeten in én buiten de gevangenissen. We gaan lachen, huilen en véél van God zien. Jezus Christus heeft ons belooft dat we Hem zullen ontmoeten als we omzien naar mensen in nood. Dat is nogal een belofte!

Hoe gaaf is het dat we samen met 10 vrouwen iets mogen gaan betekenen voor vrouwen die gebroken zijn. Tijdens de reis zullen we minimaal drie gevangenissen bezoeken, waaronder twee mannengevangenissen. We zullen daar diverse programma’s houden, Bijbels uitdelen, getuigenissen geven, liederen zingen en een boodschap van liefde en hoop brengen. Ook zullen we voedsel gaan uitdelen aan daklozen en mensen die wonen in zigeunerwijken. Daarnaast bereiden we ons voor op een geweldige tijd in het huis van stichting Mana Deschisa (Open handen). Dit opvanghuis voor vrouwen ligt ons dicht aan het hart. En hoe gaaf is het dat we samen met 10 vrouwen iets mogen gaan betekenen voor vrouwen die gebroken zijn. We kunnen nu al met zekerheid zeggen dat er levens veranderende ontmoetingen gaan plaatsvinden.

De afgelopen vier jaar hebben we stichting Mana Deschisa (MD) mogen ondersteunen. Marshall en Larisa halen vele vrouwen en hun kinderen uit de prostitutie en levensbedreigende situaties, bieden ex-gedetineerden onderdak, helpen ze af te kicken en herstelprogramma’s te volgen. Ieder jaar proberen we tijdens de vrouwenreis iets wezenlijks te kunnen betekenen voor het vrouwenhuis, zowel in het geestelijke als in het natuurlijke. Het voedsel in Roemenië wordt steeds duurder, daarom willen we alle vrouwen graag voorzien van een volle voorraadkast mét boodschappen! Ook is er een nieuwe pannenset nodig om te kunnen koken, koken is namelijk een onderdeel van hun dagelijks programma. Verder moet er een nieuwe weg worden aangelegd op het terrein. Zo is het terrein in de wintermaanden begaanbaar, vanwege het dikke pak sneeuw. Tot slot willen we de creatieve rehabilitatieruimte voorzien van een nieuwe vloer.

Tijdens de reis zullen we u op de hoogte houden van onze dagen in Roemenië en de bediening.

MAG HET JE WAT KOSTEN?

Geplaatst op door

Mag het je wat kosten?

Tijdens de afgelopen bestuursvergadering bekeken we met zijn allen het filmpje ‘The cost of anointing van David Wilkerson’. Bestuurslid David vertelt ons wat deze boodschap met hem deed…

Dankbaar en blij ben ik met de talenten die ik van God heb gekregen, zoals mijn muzikale talenten! Zo kan ik de mensen om mij heen praktisch helpen en (be)dienen in het aanbidden van God. Dit doe ik met veel passie en plezier. Maar bij het zien van het filmpje `The cost of anointing` rees in mij een vraag naar boven, namelijk: “David… mag je geloof in Jezus je wat kosten?” Hè? Dat vond ik een vreemde vraag. Ik steek tijd en effort in de muziek, in de kerk en ga regelmatig op zendingsreis. Ook doe ik braaf wat in de collectezak en geef ik graag aan mensen in nood. Waarom dan de vraag of mijn geloof me iets mag kosten? Met die vraag bleef ik een korte tijd rondlopen. Maar al snel snapte ik de betekenis van de vraag: “David, durf je die passie in het aanbidden van en spelen voor God ook om te zetten in getuigenissen naar je ongelovige vrienden, buren en/of collega’s?” “Durf je open en eerlijk te worden naar God en de mensen om je heen?” Oftewel, mag het je ECHT wat kosten? Kosten betekent dus het sterven aan je opgebouwde imago en de werkelijkheid onder ogen durven te zien. Als christen weet je dit vaak wel, maar willen we deze prijs van ‘gezichtsverlies omwille van God’ echt betalen?

Ik ben ongelofelijk dankbaar dat ik mensen om mij heen heb die mij hierin steunen. Daarentegen hoef ik niet te getuigen in eigen kracht, maar mag ik dagelijks groeien in het vertrouwen op God. De hoogste berg is in ieder geval beklommen, door het zetten van de eerste stap. En als je eenmaal hiervan geproefd hebt, dan laat het je niet meer los… Want God laat je niet los!

Blessings, David

GROEPSREIS: “IK EN JEZUS SAMEN”

Geplaatst op door

GROEPSREIS: “IK EN JEZUS SAMEN”

De reis naar Roemenië heeft mij zoveel gebracht! Het evangelie is meer tot leven gekomen voor mij. Ik ben weer terug bij de basis. Ik en Jezus samen, ‘stil zijn bij Hem’, geen verplichting voelen naar iemand, maar leren luisteren en wachten tot de Heilige Geest tot mij spreekt. Meebewegen met Hem in plaats van dat Hij ‘moet’ meebewegen in de dingen die ik voor ogen heb (zelfs in de kerk).

Jezus maakt iedereen vrij
Jezus heeft weer oprechte bewogenheid in mij naar boven gebracht. Hij heeft mij laten zien, dat bewogenheid niet alleen is het lichamelijke verzorgen, maar ook de ziel. Houd van je naaste, want Jezus houdt ook van jou. Laat zien dat je om ze geeft, neem echt de tijd voor ze en luister naar hun verhaal, sla een arm om hen heen, bemoedig hen. En dan ontvang je zoveel liefde terug! Door alle ervaringen met daklozen, gevangenen, verslaafden, vrouwen uit het opvanghuis, heb ik ook met eigen ogen mogen zien dat Jezus een mens niet veroordeelt. Hij ‘bengelt’ onze fouten niet continu voor onze neus, maar wil ons écht allemaal vrijmaken door Zijn bloed. Wie ben ik dan nog om een ander te veroordelen… Ik zou soms willen dat ik het geloof en de liefde van sommigen van hen had, zo stralend!

Tenslotte heb ik ook persoonlijk herstel mogen vinden voor dingen waarvan ik dacht dat Zijn vrede erover was, maar waar God mij liet zien dat ik Zijn liefde nog niet volledig had ontvangen in elk stukje mijn hart. Dat laatste stukje heeft Hij nu genezen. Het wonderlijke is dat de Heilige Geest nu ook daar kan wonen en er gaat weer een hele nieuwe wereld voor me open. Het Woord en de liederen komen dieper binnen dan voorheen, alsof er een nieuwe en diepere grondlaag is aangeboord.

Inge
Roemenië, november 2018

HET VROUWENHUIS IS AF!

Geplaatst op door

HET VROUWENHUIS IS AF!

De gevangenisbediening en het delen van Gods Woord is en blijft de eerste roeping van Freedom For Free. Toch komen we af en toe onderweg soms projecten tegen die we graag een handje willen helpen! Zo raakte een project van Mana Deschisa meteen ons hart, namelijk het afbouwen van een opvanghuis voor vrouwen. De vrouwen die daar komen worden uit de prostitutie of levensbedreigende situaties gehaald. Een paar jaar geleden stond er nog maar een bouwgeraamte. Wat toen onmogelijk leek is dankzij God mogelijk geworden!

Na flink wat zwoegen en het ineen slaan van onze handen is het vrouwenhuis eind november helemaal af gemaakt én ingericht. Inmiddels staan er al 8 vrouwen op de wachtlijst om in het kersverse huis te mogen wonen. Ruim drie jaar geleden zagen we op het erf in Roemenië een onafgemaakt huis, waarvan de houten muren aan het wegrotten waren. Er was te weinig geld, tijd en mankracht om het huis af te maken. Dat kan gewoon niet zo blijven’; was onze gedachte. Als God een droom geeft, geeft Hij deze niet voor niets. Vrouwen uit de vrouwenhandel of gevangenis hebben dringend een plek nodig waar ze (eventueel samen met kinderen) kunnen herstellen. Mana Deschisa biedt hen onderdak, helpen ze af te kicken van drugs en/of alcohol en geven ze weer een toekomstperspectief!

Als eerste is een groep sterke mannen uit Nederland afgereisd om het gebouw te isoleren, het huis te voorzien van muren en plafonds en badkamers te plaatsen. Dag en nacht hebben deze mannen flink huisgehouden! Daarna mochten we met de eerste vrouwenreis verder gaan met het schuurwerk, verfwerk en sauswerk… Het stof kwam letterlijk overal vandaan, haha. Vervolgens moet het huis nog worden ingericht. Vanuit allerlei hoeken van Nederland kwam er financiële hulp voor de inrichting van het huis! Geweldig om te zien. Afgelopen vrouwenreis was het zover: we mochten de laatste puntjes op de i zetten. Zo zijn de meubels in elkaar gezet, douchegordijnen opgehangen en keukens ingericht. Het resultaat mag er wezen: het vrouwenhuis is af!

Vrouwen uit de vrouwenhandel of gevangenis hebben dringend een plek nodig waar ze (eventueel samen met kinderen) kunnen herstellen. Inmiddels staan er al 8 vrouwen op de wachtlijst om in het kersverse huis te mogen wonen.

We willen iedereen bedanken voor alle hulp. We kunnen namens Mana Deschisa niet in woorden uitdrukken hoe groot dit wonder is!

VROUWENREIS: ‘MORE LOVE, MORE POWER’

Geplaatst op door

De vrouwenreis naar Roemenië heeft mij veel gebracht. Wat al zo lang op slot zat in mijn leven, is opengebroken. Er is een diep herstel in mij begonnen. God is zo goed geweest voor mij en daar wil ik graag van vertellen:

Vrouwenreis: ‘more love, more power’

“Mijn instelling was om te dienen, maar ik was verrast dat God ook iets met mij voor had.”

Ik keek ernaar uit om tijdens deze reis veel mensen te helpen. Mijn instelling was om te dienen, maar ik was verrast dat God ook iets met mij voor had. Het was niet in mij opgekomen dat ik tijdens de reis iets van Hem zou ontvangen voor mijn eigen leven. Halverwege de reis liep ik zelf helemaal vast en wilde ik ermee stoppen. Op mijn kamer bad ik tot God en kwam er een vers uit een lied in mijn gedachten: “If you let me reach you, I can teach you”. In mijn hart was er een grote strijd of dat ik terug naar Nederland zou gaan, of zou blijven.

“Die steen was het slot van mijn hart wat eraf viel. Hierdoor kon ik God eindelijk ervaren.”

Die ochtend heb ik aan de groep vrouwen vertelt over mijn innerlijke strijd en het persoonlijk vastlopen. De acceptatie en de liefde die ik kreeg van de vrouwen was zeer helend. Op diezelfde dag, was er een voorganger van een kerk die een gebed uitsprak. Tijdens dit gebed zag hij iemand liggen op een operatietafel en moest hij denken aan een steen die hij weggerold zag worden. Dat ging over mij! Die steen was het slot van mijn hart wat eraf viel. Hierdoor kon ik God eindelijk ervaren. De dagen die daarop volgden kregen voor mij een hele andere betekenis: God gaf mij innerlijke rust! Nog steeds ben ik verwonderd over wat God heeft gedaan en Wie Hij is.

Als afsluiting van de reis hebben we avondmaal gehouden aan een prachtig meer. En raad eens? Hierbij kregen we allemaal een steen in onze hand. Deze stond symbool voor wat ons tot last kon zijn in onze relatie met God. We mochten de steen in de diepte van het meer gooien en afstand doen van de last in ons hart. Na het weggooien van mijn steen, brak ineens de zon door en ervoer ik Gods liefde, gerechtigheid en genezing.

Ik mag opnieuw beginnen en leer Gods liefde en genade nu echt kennen. Niet met mijn hoofd, maar met mijn hart!

Marleen
Roemenië, november 2017

MANNENREIS: “ZWEET, ONTROERING EN HOOP”

Geplaatst op door

MANNENREIS: “ZWEET, ONTROERING EN HOOP”

Humor op de heenreis

Op een donderdag vertrokken we met onze ploeg naar Roemenië. Tijdens de heenvlucht wilde onze Cabin Crew graag weten wat ons bracht naar Roemenië. De purser en stewardessen kwamen steeds terug naar onze groep! Zo blokkeerden ze met hun ‘wagentje’ steeds het gangpad, waardoor er zelfs een rij mensen vormde die toch echt naar het toilet moesten gaan. Blijkbaar vonden ze de nood in Roemenië belangrijker dan de nood van de mensen op het vliegtuig. [pullquote align=”left”] De reis naar Roemenië was tot de nok toe gevuld met zweet, ontroerende ontmoetingen en een hoop nieuwe ervaringen. [/pullquote]

Zweet, ontroering en hoop

De reis naar Roemenië was tot de nok toe gevuld met zweet, ontroerende ontmoetingen en een hoop nieuwe ervaringen. Doel van de reis was het verder helpen klaarmaken van een opvanghuis van Mana Deschisa. Een fantastisch project, opgezet door Marshall & Larissa McKenna. Zij halen vrouwen en hun kinderen uit de prostitutie en levensbedreigende situaties, bieden ze onderdak, helpen ze af te kicken en herstelprogramma’s te volgen. Het was een eer hen te mogen helpen.

“Toen brak mijn hart en schoot mijn liefdesmeter spontaan omhoog en verdween mijn frustratiemeter. “Hier doen we het voor!”

From hero-to-zero-in-2,5-uur…

De eerste dag werd mijn geduld echt getest. Omdat de winters zeer koud zijn, gingen we aan de slag om steenwol aan te brengen op de houtskeletbouw. Al na twee uur van blootstelling aan steenwol werd ik helemaal geïrriteerd. Letterlijk en figuurlijk. In het begin stond mijn liefdesmeter op 100 en mijn frustratiemeter op 0. Na 2,5 uur was dit echter volledig omgedraaid. Het was heet, ik had overal jeuk (ondanks de speciale kleding) en ik vroeg me af: “wat doe ik hier!?”. En juist op dat moment keek ik vanaf de eerste verdieping naar buiten en zag ik een vrouw van Mana Deschisa stilletjes voorbijlopen, op weg naar het groentetuintje. Toen brak mijn hart en schoot mijn liefdesmeter spontaan omhoog en verdween mijn frustratiemeter. “Hier doen we het voor!”

“We mochten de vrouwen laten zien dat er ook mannen zijn die het goede met ze voor hebben.”

De tijd in Roemenië was intensief, ontnuchterend (menig inwoner leeft onder de armoedegrens), maar bovenal levensveranderend. We mochten het project echt verder helpen en de vrouwen van Mana Deschisa laten zien dat er ook mannen zijn die het goede met ze voor hebben. Ook hebben we gevangenen bemoedigd en onder allerlei omstandigheden mogen meemaken hoe onze ploeg door God diep in het hart geraakt werd. Het was een bijzondere reis, die ik niet snel zal vergeten!

Ernst Jan Nieuwland
Roemenië, mei 2016

MANNENREIS: ‘GODS LIEFDE WERD TASTBAAR’

Geplaatst op door

Mannenreis: ‘Gods liefde werd tastbaar’

De mannenreis naar Roemenië heeft een diepe indruk op mij gemaakt! Ik denk er nu bijna twee jaar later nog dagelijks aan terug. En dan te bedenken dat ik uiteindelijk ben meegegaan omdat mijn vrouw en kinderen mij hebben gestimuleerd.

“Tot diep in de nacht waren er goede gesprekken over diepe geloofsvragen.”

Ik werd meegevraagd op reis om verder te bouwen aan een opvanghuis voor vrouwen die uit de prostitutie kwamen en los wilden komen van hun verslaving(en). Als loodgieter van beroep paste dat wel in mijn straatje. Voor deze reis wilden we sponsorgeld ophalen en dat ging op een zeer bijzondere en wonderlijke manier! Ik had nooit verwacht dat zoveel mensen spontaan op het verzoek reageerden en wilden helpen. Eigenlijk is het de hele reis zo wonderlijk verlopen. De onderlinge band tussen alle mannen was heel goed. We hebben tot diep in de nacht goede gesprekken gehad over diepe geloofsvragen en persoonlijke belevingen, heel waardevol.

“De liefde van alle zendelingen en de kerkdienst was daar zo indrukwekkend.”

Samen met alle mannen hebben we keihard gewerkt om zoveel mogelijk werk te verrichten. We hadden maar 1 doel; het huis zover mogelijk af te krijgen. Wel moest ik als ‘vakman’ soms wennen aan de uitvoering van de werkzaamheden, dat druiste compleet in tegen mijn manier van werken. Maar de warmte, de liefde van alle zendelingen en de kerkdienst was daar zo indrukwekkend. Ik heb echt ervaren dat als je liefde geeft aan iemand die het nodig heeft, je Gods liefde ruimschoots terugkrijgt.

“De reis heeft mij blijvend veranderd in hoe ik nu mijn leven leef.”

Het meest waardevolle voor mij was, gek genoeg, dat ik tot drie keer toe spontaan moest huilen. Ik voelde Gods liefde voor mij en dat had ik nog nooit op die manier ervaren. Ook het bezoek aan de mannengevangenis heeft mij erg geraakt en het heeft me bemoedigd dat we daar diezelfde liefde van God mochten uitdelen aan de gedetineerden. De reis heeft mij blijvend veranderd in hoe ik nu mijn leven leef en ik kijk er met grote dankbaarheid en blijdschap op terug.

Jan Pieter
Roemenië, mei 2016

VROUWENREIS: ‘YOU CALL ME OUT UPON THE WATERS’

Geplaatst op door

Vrouwenreis: ‘you call me out upon the waters’

Toen ik hoorde over de vrouwenreis naar Roemenië, had ik direct een aantal gedachten. Uiteenlopende van: ‘Yes; ik ga mee…’ tot een hele was lijst met daarop ‘Ja, maar zus en Ja, maar zo’. Toch liet het me niet los. De tijd was gekomen om het lied ‘You call me out upon the waters’ in de praktijk te gaan brengen. De maanden voordat we op reis gingen werd alles wat mij tegenhield om een stap in het onbekende te zetten, zichtbaar. Hierdoor kon ik hele belangrijke keuzes maken, zodat ik afgelopen november samen met negen prachtige (en totaal verschillende) vrouwen op avontuur kon gaan.

“De tijd was gekomen om het lied ‘You call me out upon the waters’ in de praktijk te gaan brengen … Wat heb ik een ontzettend bijzondere tijd gehad!”

Wat heb ik een ontzettend bijzondere tijd gehad! We kregen de gelegenheid om via lokale gemeente diverse bedieningen van binnenuit te mogen zien en te ondersteunen. Stuk voor stuk waren dit indrukwekkende ervaringen. Zo hebben we mogen klussen in het vrouwenhuis (voor ex-prostituees), zijn we in een vrouwen- en mannengevangenis geweest en hebben we kledingpakketten mogen samenstellen en uitdelen bij een zigeunerdorp. Daar kregen we de gelegenheid om in hun ‘huizen’ te komen, met de bewoners te spreken, bidden en voor ze te zingen. We mochten onderdeel zijn van een kinder- en jeugdkerk voor daklozen en hebben voedsel uitgedeeld onder de daklozen. Bijzonder was dat er vaak positief gereageerd werd op het evangelie en dat er openheid was om met mensen te bidden. Ook vond ik het indrukwekkend om mijn getuigenis te mogen delen en te dienen in de kracht van de Heilige Geest.

“Zowel letterlijk als figuurlijk heb ik tijdens deze reis mijn grenzen verlegd.”

Zowel letterlijk als figuurlijk heb ik tijdens deze reis mijn grenzen verlegd. Het heeft me ontzettend diep geraakt met hoeveel liefde en toewijding de zendelingen daar aan het werk zijn. Ik ben dankbaar voor de mogelijkheid die ik gehad heb om mee op reis te gaan en blij dat ik in dit avontuur gestapt ben. Het heeft mij enorm bemoedigd en gezegend. Ook stimuleert het mij vandaag de dag nog steeds om vrijmoedig te zijn. Alle eer aan God!


Trudy
Roemenië, november 2017

EEN ONVOORSTELBARE WEEK!

Geplaatst op door

Een onvoorstelbare week!

Lange dagen hard werken bij een temperatuur van 32 graden, korte pauzes, samen met tien verschillende mannen in verschillende leeftijden. Ieder met uiteenlopende achtergronden en geloofsbelevingen. Samen werkten ze in één – nog af te bouwen – opvanghuis. Elke dag waren er nieuwe uitdagingen en veranderde de planning. Maar ondanks een strak tijdschema konden we veel werk verzetten.

“Wij dachten dat we een zegen konden zijn voor de toekomst van gebroken vrouwen zonder te weten dat we zelf dagelijks zouden worden veranderd.”

Ook hier veranderde de atmosfeer en bleven de tranen niet onopgemerkt.

Wij dachten dat we een zegen konden zijn voor de toekomst van gebroken vrouwen zonder te weten dat we zelf dagelijks zouden worden veranderd. Met het stof van glaswol, gipsplaten en cement achter de oren, brachten we ook nog een bezoek aan een mannengevangenis. Met muziek, bijbels in eigen taal, verzorgingsspullen en de woorden van Jezus Christus hebben we een programma mogen brengen aan de gevangenen. Ook hier veranderde de atmosfeer en bleven de tranen niet onopgemerkt. Er is gelachen, gehuild en keihard gewerkt! Helaas is het opvanghuis nog niet helemaal af, dus wordt vervolgd. Hartelijk dank namens iedereen die er – op wat voor manier dan ook – betrokken bij is geweest!