GETUIGENIS // IK VERTREK

Getuigenis: “Ik vertrek”

Na twee jaar te hebben mogen werken voor Freedom For Free, gaat Anne-Lynn Snoep op zoek naar een andere baan.
Zij vertelt hoe ze terugkijkt op de afgelopen jaren. Anne-Lynn: “Dankbaar kijk ik terug. Ik was nog maar net begonnen met het bijwonen van bestuursvergaderingen, maar was direct enthousiast over alle plannen.”

Plannen die duizenden vrouwen en mannen in gevangenschap wilden bereiken met de woorden van Jezus. Ze verteld: “Zijn woorden zijn dezelfde die mij hebben vrijgezet van de dingen die ik verkeerd heb gedaan, het schuldgevoel, de angst én mij een nieuw levensdoel hebben gegeven. Het sterven van Jezus én Zijn opstanding uit de dood, hebben een ongekende kracht in mijn leven gehad en mensen in gevangenschap hebben diezelfde kracht nodig!”
Anne-Lynn heeft veel hoogtepunten gekend als onderdeel van FFF, waaronder de groepsreizen naar Roemenië en de evangelisatiecampagne naar Azië. Wanneer ze op buitenlandse bodem stapte, ging haar hart open voor de mensen en wilde ze het licht van Jezus laten schijnen. Daar waar de nood groot is, is Jezus heel welkom in de harten van mensen. Zelfs als je de taal niet kent, dan is de taal van de liefde van God de Vader voldoende om mensen te helpen. Zowel binnen als buiten de gevangenissen zag ze dat Jezus aan het werk was. Hij kan harten openen zoals niemand anders dat kan. Het was bijzonder om daar een onderdeel van te mogen zijn en mensen vrij te zien komen van schuld, schaamte en allerlei soorten verslavingen…dat is van onschatbare waarde!

Ik wil iedereen hartelijk bedanken voor jullie gebed en betrokkenheid bij het werk van de stichting. Dat heeft enorm veel betekend! De komende periode zal er voor mij een nieuw hoofdstuk beginnen. Hoe dat hoofdstuk er precies uit zal gaan zien, weet ik niet. Maar één ding weet ik zeker en dat is dat God als een goede Vader voor mij zal zorgen.”

ANNE-LYNN SNOEP

GETUIGENIS // WAT GOD IN 2 JAAR KAN DOEN

GETUIGENIS //
WAT GOD IN TWEE JAAR KAN DOEN …

Door omstandigheden stond het leven van Henk eind 2016 totaal op zijn kop. Zijn vertrouwen in mensen was tot een nulpunt gekelderd en ook lichamelijk en geestelijk zat hij er doorheen. “Toch was er één ding wat ik zeker wist, Jezus laat me nooit in de steek. Daarom kon ik niet anders dan de Bijbel lezen, bidden en aanbiddingsmuziek luisteren, vertelt Henk.”

Totaal onverwacht ontving ik in juni 2017 een uitnodiging om voor een week met Freedom For Free naar Roemenië te gaan. “Bereidt je getuigenis in het Engels voor om deze met de gevangenen te delen?”, dat was de enige informatie die ik van te voren had ontvangen.

Die week is voor mij levens veranderend geweest. Het getuigen in de gevangenis, bidden met zigeuners en het zingen in het vrouwen opvanghuis (Mana Deschisa) raakte me zo in mijn hart dat ik huilend de week door ben gegaan. De ogen van deze mensen veranderde zo wanneer we ze over Jezus Christus vertelden…. Tijdens een dienst in de plaatselijke gemeente bad ik mee en door de kracht van de Heilige Geest werden mensen bevrijd, genezen en hersteld! Ik ervoer zo’n enorme kracht dat tijdens het bedienen van mensen spontaan mijn arm begon te trillen. De Heilige Geest vulde mijn hart met bewogenheid voor de mensen. Daardoor kreeg ik het verlangen om meer over de Heilige Geest te ontdekken en overal van Jezus te getuigen.

Toen ik thuis kwam was ik enorm veranderd en dat merkte mijn vrouw ook. Ik bad voor mensen die problemen hadden met angstige dromen en voor pijnlijke knieën. Ze ervoeren de kracht van God, rust en werden genezen! Ruim een jaar ben ik mijzelf gaan verdiepen in de Persoon van de Heilige Geest en dat is een bijzondere tijd geweest. Conferenties bezoeken, Bijbelstudies volgen, boeken lezen, YouTube preken luisteren en profetieën ontvangen…  Ik leerde de Heilige Geest steeds meer kennen en wilde Jezus dienen. Op een gegeven moment bad ik tot Jezus en zei ik: ‘hier ben ik… Uw dienaar, U mag mij helemaal hebben, mijn gezin, huis, geld, alles wat ik heb’. En toen brak er een nieuw seizoen aan. God ging mij gebruiken in Zijn Koninkrijk. Ik reisde naar Ghana en Roemenië voor evangelisatie en diende bij meerdere zendingsprojecten. Bijna dagelijks ontmoet ik mensen in mijn woonplaats en mag ik met hen bidden. Ik getuig van Jezus Christus en zie ze tot bekering komen.

Jezus, hier ben ik.

HENK

Ik dank God en Jezus dat ik meer van de Persoon van de Heilige Geest heb mogen leren kennen. Mijn leven is zo vol van vreugde geworden! Ik leer nu steeds meer kijken en luisteren met de ogen en oren van God. Mijn kinderen zeggen, er is veel meer Jezus bij ons in huis gekomen… Dank U Heilige Geest.

Mattheüs 25:40 en 28:17-19.

REISVERSLAG // GOD GEEFT STOUTMOEDIGHEID

Reisverslag //
God geeft stoutmoedigheid

Het waren zeven lange dagen in Roemenië met een VOL programma! Toch zat ik op de terugreis naar Nederland stuiterend in het vliegtuig. Ik dacht bij mijzelf: “Hoe is dit nu mogelijk?”
Nou dit is de reden: ik heb ‘gevangenen’ hun leven aan Jezus Christus zien geven. Iets mooiers dan dit is er niet.

Tijdens de reis ontdekte ik wat voor kracht er is in het vertellen van je persoonlijk getuigenis. In één van de gevangenissen deelde ik mijn levensverhaal. Tijdens dit moment was er een gedetineerde met een enorme lichaamsbouw die plotseling ging staan en het gesprek met mij aanging. Ik geef hem even de naam Paulus. Paulus is een ex-maffiabaas die nog vele decennia achter de tralies moet doorbrengen om wat hij heeft gedaan. Hij is enige tijd geleden tot geloof gekomen en spreekt met passie en kracht over Jezus in de gevangenis. Nu stond Paulus voor me en vroeg hij of hij voor mij mocht bidden. Ik stemde daar mee in en voordat ik het wist stonden er 16 gedetineerden om mij heen om voor mij te bidden! De atmosfeer in die ruimte veranderde door de tastbare aanwezigheid van God. God was duidelijk aan het werk, ook in mijn hart.

Nu stond Paulus voor me en vroeg hij of hij voor mij mocht bidden. Ik stemde daar mee in en voordat ik het wist stonden er 16 gedetineerden om mij heen om voor mij te bidden!

TOINE

Er is nog een moment dat mij is bijgebleven, namelijk tijdens een bezoek aan een andere gevangenis. Na het delen van de boodschap en het bidden straalden de ogen van de mannen nu leven uit in plaats van een doffe blik. We zagen de gedetineerden elkaar zelfs verdringen achter de tralies om ook iets van het evangelie te kunnen horen. Ze staken daarbij hun handen door de tralies om ons de hand te schudden en hun verhaal te delen. We beseffen het niet altijd, maar er is een grote honger naar de blijde boodschap van Jezus Christus. De Heilige Geest deed een prachtig werk in ons allemaal.

Wat ik heb geleerd op deze reis is dat God ons vrij- en stoutmoedigheid wil geven om mensenlevens krachtig aan te raken, te veranderen én te redden. Dat doet Hij door Zijn Heilige geest, DOOR ONS heen! We reisden naar Roemenië om gedetineerden te zegenen en te bemoedigen, maar we werden zelf gezegend en bemoedigd. Ons doel was om de genadeboodschap van Jezus te vertellen en de bijzondere uitwerking daarvan in mensenharten.

Groet van Toine

“De Geest van de Heer rust op mij, want hij heeft mij gezalfd. Om aan armen het goede nieuws te brengen heeft Hij mij gezonden, om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken …” | Lucas 4:18

GROEPSREIS: “IK EN JEZUS SAMEN”

GROEPSREIS: “IK EN JEZUS SAMEN”

De reis naar Roemenië heeft mij zoveel gebracht! Het evangelie is meer tot leven gekomen voor mij. Ik ben weer terug bij de basis. Ik en Jezus samen, ‘stil zijn bij Hem’, geen verplichting voelen naar iemand, maar leren luisteren en wachten tot de Heilige Geest tot mij spreekt. Meebewegen met Hem in plaats van dat Hij ‘moet’ meebewegen in de dingen die ik voor ogen heb (zelfs in de kerk).

Jezus maakt iedereen vrij
Jezus heeft weer oprechte bewogenheid in mij naar boven gebracht. Hij heeft mij laten zien, dat bewogenheid niet alleen is het lichamelijke verzorgen, maar ook de ziel. Houd van je naaste, want Jezus houdt ook van jou. Laat zien dat je om ze geeft, neem echt de tijd voor ze en luister naar hun verhaal, sla een arm om hen heen, bemoedig hen. En dan ontvang je zoveel liefde terug! Door alle ervaringen met daklozen, gevangenen, verslaafden, vrouwen uit het opvanghuis, heb ik ook met eigen ogen mogen zien dat Jezus een mens niet veroordeelt. Hij ‘bengelt’ onze fouten niet continu voor onze neus, maar wil ons écht allemaal vrijmaken door Zijn bloed. Wie ben ik dan nog om een ander te veroordelen… Ik zou soms willen dat ik het geloof en de liefde van sommigen van hen had, zo stralend!

Tenslotte heb ik ook persoonlijk herstel mogen vinden voor dingen waarvan ik dacht dat Zijn vrede erover was, maar waar God mij liet zien dat ik Zijn liefde nog niet volledig had ontvangen in elk stukje mijn hart. Dat laatste stukje heeft Hij nu genezen. Het wonderlijke is dat de Heilige Geest nu ook daar kan wonen en er gaat weer een hele nieuwe wereld voor me open. Het Woord en de liederen komen dieper binnen dan voorheen, alsof er een nieuwe en diepere grondlaag is aangeboord.

Inge
Roemenië, november 2018

VROUWENREIS: ‘MORE LOVE, MORE POWER’

De vrouwenreis naar Roemenië heeft mij veel gebracht. Wat al zo lang op slot zat in mijn leven, is opengebroken. Er is een diep herstel in mij begonnen. God is zo goed geweest voor mij en daar wil ik graag van vertellen:

Vrouwenreis: ‘more love, more power’

“Mijn instelling was om te dienen, maar ik was verrast dat God ook iets met mij voor had.”

Ik keek ernaar uit om tijdens deze reis veel mensen te helpen. Mijn instelling was om te dienen, maar ik was verrast dat God ook iets met mij voor had. Het was niet in mij opgekomen dat ik tijdens de reis iets van Hem zou ontvangen voor mijn eigen leven. Halverwege de reis liep ik zelf helemaal vast en wilde ik ermee stoppen. Op mijn kamer bad ik tot God en kwam er een vers uit een lied in mijn gedachten: “If you let me reach you, I can teach you”. In mijn hart was er een grote strijd of dat ik terug naar Nederland zou gaan, of zou blijven.

“Die steen was het slot van mijn hart wat eraf viel. Hierdoor kon ik God eindelijk ervaren.”

Die ochtend heb ik aan de groep vrouwen vertelt over mijn innerlijke strijd en het persoonlijk vastlopen. De acceptatie en de liefde die ik kreeg van de vrouwen was zeer helend. Op diezelfde dag, was er een voorganger van een kerk die een gebed uitsprak. Tijdens dit gebed zag hij iemand liggen op een operatietafel en moest hij denken aan een steen die hij weggerold zag worden. Dat ging over mij! Die steen was het slot van mijn hart wat eraf viel. Hierdoor kon ik God eindelijk ervaren. De dagen die daarop volgden kregen voor mij een hele andere betekenis: God gaf mij innerlijke rust! Nog steeds ben ik verwonderd over wat God heeft gedaan en Wie Hij is.

Als afsluiting van de reis hebben we avondmaal gehouden aan een prachtig meer. En raad eens? Hierbij kregen we allemaal een steen in onze hand. Deze stond symbool voor wat ons tot last kon zijn in onze relatie met God. We mochten de steen in de diepte van het meer gooien en afstand doen van de last in ons hart. Na het weggooien van mijn steen, brak ineens de zon door en ervoer ik Gods liefde, gerechtigheid en genezing.

Ik mag opnieuw beginnen en leer Gods liefde en genade nu echt kennen. Niet met mijn hoofd, maar met mijn hart!

Marleen
Roemenië, november 2017

MANNENREIS: “ZWEET, ONTROERING EN HOOP”

MANNENREIS: “ZWEET, ONTROERING EN HOOP”

Humor op de heenreis

Op een donderdag vertrokken we met onze ploeg naar Roemenië. Tijdens de heenvlucht wilde onze Cabin Crew graag weten wat ons bracht naar Roemenië. De purser en stewardessen kwamen steeds terug naar onze groep! Zo blokkeerden ze met hun ‘wagentje’ steeds het gangpad, waardoor er zelfs een rij mensen vormde die toch echt naar het toilet moesten gaan. Blijkbaar vonden ze de nood in Roemenië belangrijker dan de nood van de mensen op het vliegtuig. [pullquote align=”left”] De reis naar Roemenië was tot de nok toe gevuld met zweet, ontroerende ontmoetingen en een hoop nieuwe ervaringen. [/pullquote]

Zweet, ontroering en hoop

De reis naar Roemenië was tot de nok toe gevuld met zweet, ontroerende ontmoetingen en een hoop nieuwe ervaringen. Doel van de reis was het verder helpen klaarmaken van een opvanghuis van Mana Deschisa. Een fantastisch project, opgezet door Marshall & Larissa McKenna. Zij halen vrouwen en hun kinderen uit de prostitutie en levensbedreigende situaties, bieden ze onderdak, helpen ze af te kicken en herstelprogramma’s te volgen. Het was een eer hen te mogen helpen.

“Toen brak mijn hart en schoot mijn liefdesmeter spontaan omhoog en verdween mijn frustratiemeter. “Hier doen we het voor!”

From hero-to-zero-in-2,5-uur…

De eerste dag werd mijn geduld echt getest. Omdat de winters zeer koud zijn, gingen we aan de slag om steenwol aan te brengen op de houtskeletbouw. Al na twee uur van blootstelling aan steenwol werd ik helemaal geïrriteerd. Letterlijk en figuurlijk. In het begin stond mijn liefdesmeter op 100 en mijn frustratiemeter op 0. Na 2,5 uur was dit echter volledig omgedraaid. Het was heet, ik had overal jeuk (ondanks de speciale kleding) en ik vroeg me af: “wat doe ik hier!?”. En juist op dat moment keek ik vanaf de eerste verdieping naar buiten en zag ik een vrouw van Mana Deschisa stilletjes voorbijlopen, op weg naar het groentetuintje. Toen brak mijn hart en schoot mijn liefdesmeter spontaan omhoog en verdween mijn frustratiemeter. “Hier doen we het voor!”

“We mochten de vrouwen laten zien dat er ook mannen zijn die het goede met ze voor hebben.”

De tijd in Roemenië was intensief, ontnuchterend (menig inwoner leeft onder de armoedegrens), maar bovenal levensveranderend. We mochten het project echt verder helpen en de vrouwen van Mana Deschisa laten zien dat er ook mannen zijn die het goede met ze voor hebben. Ook hebben we gevangenen bemoedigd en onder allerlei omstandigheden mogen meemaken hoe onze ploeg door God diep in het hart geraakt werd. Het was een bijzondere reis, die ik niet snel zal vergeten!

Ernst Jan Nieuwland
Roemenië, mei 2016

MANNENREIS: ‘GODS LIEFDE WERD TASTBAAR’

Mannenreis: ‘Gods liefde werd tastbaar’

De mannenreis naar Roemenië heeft een diepe indruk op mij gemaakt! Ik denk er nu bijna twee jaar later nog dagelijks aan terug. En dan te bedenken dat ik uiteindelijk ben meegegaan omdat mijn vrouw en kinderen mij hebben gestimuleerd.

“Tot diep in de nacht waren er goede gesprekken over diepe geloofsvragen.”

Ik werd meegevraagd op reis om verder te bouwen aan een opvanghuis voor vrouwen die uit de prostitutie kwamen en los wilden komen van hun verslaving(en). Als loodgieter van beroep paste dat wel in mijn straatje. Voor deze reis wilden we sponsorgeld ophalen en dat ging op een zeer bijzondere en wonderlijke manier! Ik had nooit verwacht dat zoveel mensen spontaan op het verzoek reageerden en wilden helpen. Eigenlijk is het de hele reis zo wonderlijk verlopen. De onderlinge band tussen alle mannen was heel goed. We hebben tot diep in de nacht goede gesprekken gehad over diepe geloofsvragen en persoonlijke belevingen, heel waardevol.

“De liefde van alle zendelingen en de kerkdienst was daar zo indrukwekkend.”

Samen met alle mannen hebben we keihard gewerkt om zoveel mogelijk werk te verrichten. We hadden maar 1 doel; het huis zover mogelijk af te krijgen. Wel moest ik als ‘vakman’ soms wennen aan de uitvoering van de werkzaamheden, dat druiste compleet in tegen mijn manier van werken. Maar de warmte, de liefde van alle zendelingen en de kerkdienst was daar zo indrukwekkend. Ik heb echt ervaren dat als je liefde geeft aan iemand die het nodig heeft, je Gods liefde ruimschoots terugkrijgt.

“De reis heeft mij blijvend veranderd in hoe ik nu mijn leven leef.”

Het meest waardevolle voor mij was, gek genoeg, dat ik tot drie keer toe spontaan moest huilen. Ik voelde Gods liefde voor mij en dat had ik nog nooit op die manier ervaren. Ook het bezoek aan de mannengevangenis heeft mij erg geraakt en het heeft me bemoedigd dat we daar diezelfde liefde van God mochten uitdelen aan de gedetineerden. De reis heeft mij blijvend veranderd in hoe ik nu mijn leven leef en ik kijk er met grote dankbaarheid en blijdschap op terug.

Jan Pieter
Roemenië, mei 2016

VROUWENREIS: ‘YOU CALL ME OUT UPON THE WATERS’

Vrouwenreis: ‘you call me out upon the waters’

Toen ik hoorde over de vrouwenreis naar Roemenië, had ik direct een aantal gedachten. Uiteenlopende van: ‘Yes; ik ga mee…’ tot een hele was lijst met daarop ‘Ja, maar zus en Ja, maar zo’. Toch liet het me niet los. De tijd was gekomen om het lied ‘You call me out upon the waters’ in de praktijk te gaan brengen. De maanden voordat we op reis gingen werd alles wat mij tegenhield om een stap in het onbekende te zetten, zichtbaar. Hierdoor kon ik hele belangrijke keuzes maken, zodat ik afgelopen november samen met negen prachtige (en totaal verschillende) vrouwen op avontuur kon gaan.

“De tijd was gekomen om het lied ‘You call me out upon the waters’ in de praktijk te gaan brengen … Wat heb ik een ontzettend bijzondere tijd gehad!”

Wat heb ik een ontzettend bijzondere tijd gehad! We kregen de gelegenheid om via lokale gemeente diverse bedieningen van binnenuit te mogen zien en te ondersteunen. Stuk voor stuk waren dit indrukwekkende ervaringen. Zo hebben we mogen klussen in het vrouwenhuis (voor ex-prostituees), zijn we in een vrouwen- en mannengevangenis geweest en hebben we kledingpakketten mogen samenstellen en uitdelen bij een zigeunerdorp. Daar kregen we de gelegenheid om in hun ‘huizen’ te komen, met de bewoners te spreken, bidden en voor ze te zingen. We mochten onderdeel zijn van een kinder- en jeugdkerk voor daklozen en hebben voedsel uitgedeeld onder de daklozen. Bijzonder was dat er vaak positief gereageerd werd op het evangelie en dat er openheid was om met mensen te bidden. Ook vond ik het indrukwekkend om mijn getuigenis te mogen delen en te dienen in de kracht van de Heilige Geest.

“Zowel letterlijk als figuurlijk heb ik tijdens deze reis mijn grenzen verlegd.”

Zowel letterlijk als figuurlijk heb ik tijdens deze reis mijn grenzen verlegd. Het heeft me ontzettend diep geraakt met hoeveel liefde en toewijding de zendelingen daar aan het werk zijn. Ik ben dankbaar voor de mogelijkheid die ik gehad heb om mee op reis te gaan en blij dat ik in dit avontuur gestapt ben. Het heeft mij enorm bemoedigd en gezegend. Ook stimuleert het mij vandaag de dag nog steeds om vrijmoedig te zijn. Alle eer aan God!


Trudy
Roemenië, november 2017