Getuigenis: Bijbelstudie in de gevangenis

GETUIGENIS // EEN BIJBELSTUDIE IN DE VROUWENGEVANGENIS.
Het is een warme dag en de sfeer binnen de gevangenismuren is gespannen. In een kleine kamer met weinig licht heeft zich een groep vrouwen verzameld. Hun gezichten tonen vermoeidheid en onzekerheid, maar er schijnt een bijzondere glans in hun ogen: een van hoop en geloof. Het is tijd voor hun Bijbelstudie-sessie, en de bijeenkomst van vandaag is speciaal, omdat ze van plan zijn hun levensreizen en ervaringen te delen.

Rita*, een actief lid van de groep, leidt de sessie. Ze zit al een paar jaar in de gevangenis, maar Bijbelstudie heeft een diepgaande invloed op haar leven gehad. Voor de sessie van vandaag heeft Samiksha een inspirerend vers gekozen:

"De standvastige liefde van de Heer houdt nooit op; aan zijn barmhartigheden komt nooit een einde;
ze zijn elke ochtend nieuw; groot is uw trouw." (Klaagliederen 3:22-23)

Rita, de leider van de gevangenisbewaker in de gevangenis, spreekt de groep toe: “Dit vers herinnert me eraan dat, waar we ook zijn, Gods genade altijd bij ons is. Ik wil mijn verhaal delen over hoe ik dit in mijn leven heb ervaren.” Ze begint te praten en de andere vrouwen luisteren aandachtig. Rita vertelt hen over de ontberingen waarmee ze te maken kreeg; hoe slechte beslissingen haar naar de gevangenis hadden geleid, maar hoe bijbelstudie en geloof haar geest en ziel hadden versterkt. Nadat ook Samiksha heeft gesproken, delen ook andere leden van de groep hun ervaringen. Nisha, die vele jaren in de gevangenis heeft gezeten, deelt haar verhaal. Ze vertelt hoe de woorden van de Bijbel haar al die jaren dagelijkse hoop en vrede gaven. "Elke keer als ik me hopeloos en alleen voel, lees ik Klaagliederen 3:22-23, en dat geeft me hoop dat er een nieuwe ochtend zal aanbreken", zei ze.

De sessie van deze dag is gevuld met uitwisselingen en iedereen voelt zich opgetogen en opgebouwd in het geloof. Rita, wier verhaal iedereen heeft geïnspireerd, beëindigt de sessie door iedereen uit te nodigen om samen te bidden. Ze houden elkaars hand vast en bidden om hoop en kracht voor elkaar. “Heer, dank u voor uw genade en liefde. Geef ons voortdurende hoop en vrede. Geef ons de kracht om altijd in U te vertrouwen en uit te kijken naar nieuwe ochtenden”, bidt Samiksha met hen.

Zo verspreiden deze vrouwen zelfs binnen de diepe muren van de gevangenis het licht van geloof, hoop en liefde door hun Bijbelstudie. Samiksha en haar vrienden helpen elkaar om hun leven te transformeren, en de woorden van de Bijbel geven hen een nieuwe betekenis en doel in het leven. Ze zijn allemaal enthousiast over de toekomst, geïnspireerd door de kracht en motivatie die ze door te studeren in het Woord vinden. Door hun verhaal mogen ook wij leren dat geloof en hoop nooit vervagen, ongeacht de omstandigheden.