Vanuit onze trainingsschool Wholehearted reisden een aantal deelnemers af naar Azië X om mee te werken in het zendingsveld. Simon van Roest vertelt hieronder over zijn ervaringen op deze reis en hoe hij leert dat er kracht uit gaat van eenheid en verbinding in het Lichaam van Christus.

VERVULD MET VREUGDE
Als ik terugkijk naar de reis naar Azië X, wordt ik vervuld met vreugde. Ik heb er echt van genoten om de Heer te mogen dienen en Hem te zien werken tijdens deze reis. Met een team van vier vertrokken we naar Azië X. Het programma voor deze reis bestond de eerste dagen uit het hebben van tijd met het team. De laatste dagen werd er een jongerenconferentie gehouden.
Als ik heel eerlijk ben, ging ik mee op reis voor die laatste drie dagen. Ik wilde (en wil) graag voor God werken, omdat ik enthousiast ben over wie Hij is en wat Jezus heeft gedaan. Die eerste dagen van de reis had ik misschien al een beetje afgeschreven. Tijdens een van de eerste dagen gingen wij, met het team van de bijbelschool, de bergen in samen met een teamlid van Azië X. We kwamen op een uitkijkpunt en al kletsend en lachend (ja er wordt ook veel gelachen tijdens een missiereis) genoten we van het uitzicht. Op dat moment viel ineens voor mij het kwartje ‘op dit moment wordt er gebouwd aan relatie’. We brachten tijd door met elkaar en leerden elkaar daardoor kennen. De dagen die ik had afgeschreven, werden super waardevol om met elkaar te verbinden. Zoals een gebouw wordt gebouwd, en dat simpelweg tijd kost, zo werkt het ook met relaties onderling. Het kost tijd om een relatie op te bouwen, en daarvoor is het van belang om met elkaar te zijn. Als er alleen maar gewerkt wordt, dan ga je hier aan voorbij. We zijn er om elkaar te helpen groeien vanuit relatie. Zo werkt het ook met onze relatie met God. We kunnen gefocust zijn op het ‘doen’ voor Hem. Zelfs als we dat doen met alle goede intenties, gaan we voorbij aan het bouwen van een relatie met Hem. Door gewoon met Hem te zijn, één op één. Vanuit zo’n relatie met Hem, kan er van Zijn liefde worden uitgedeeld.

GEVANGENISBEZOEK
Het moment dat we de gevangenis in kwamen valt bijna niet te beschrijven. Terwijl je – gescheiden door tralies – met elkaar praat, bidt en getuigt, ontvang je zo veel liefde voor je broers en zussen in de gevangenis. Ondanks dat je ze niet kent, voel je gelijk een hele diepe verbondenheid. We ervaren dat het echt ons geloof in Christus is dat ons op die hele diepe manier verbind. Het is wonderbaarlijk om te zien hoe de gemeente in de gevangenis groeit. We zijn onder de indruk en beseffen hoeveel we kunnen leren van de manier van toewijding aan de Heere Jezus die er is binnen de gevangenis.

“Soms kunnen wij druk zijn met hoe ons kerkgebouw er uit ziet, hoe de muziek klinkt of zelfs hoe we gekleed zijn.”

LOKALE GEMEENTE
Op zaterdag mochten we spreken tot een gemeente, in een kerkje dat gemaakt is van bamboe en golfplaten. Met ongeveer 40 broers en zussen werd er aanbeden en geluisterd naar Gods woord. Soms kunnen wij druk zijn met hoe ons kerkgebouw er uit ziet, hoe de muziek klinkt of zelfs hoe we gekleed zijn. Bij deze gemeente merkte ik oprecht wat een voorrecht het is om samen te kunnen komen met verwachting en als doel om God te ontmoeten. De ontmoeting met God staat bovenaan en daarbij vallen andere zaken in het niet.

JONGERENCONFERENTIE
Het was heerlijk om met de jongeren, drie dagen lang, God te zoeken. Op de tweede dag werden veel jongeren aangeraakt, doordat zij onder de indruk kwamen van Gods heerlijkheid. Dit veranderende de atmosfeer op de conferentie. De jongeren kregen meer en meer ontzag voor de heiligheid van God. Niemand kon meer ontkennen dat God leeft, beweegt en heerst.